චුටි කා‍ලේ නයි නටවන්න ගිහින් තාත්තා පියුමිව පාර අයිනේ දණගස්සල තිබ්බලු
දින සති මාස ගෙවිලා ගියා. ජූලි කලබල සමය උදාවුණා. ඔය අතරේ පද්මිණිට දරුවා ලැබෙන ලකුණු පහළ වුණා. වාහනයක් හොයාගන්නට විදියක් නැහැ. අන්තිමට පාන් රැගෙන ගිය වෑන් රථයක තමයි ගැබිනි මාතාව රෝහලට ගෙනයන්න සිදුවුණේ. රටේ පැවැති කලබලකාරි වාතාවරණය හිංදා පාරේ හැම තැනම පොලීසිය. දරුවකු ලැබෙන්නට ඉන්න කාන්තාවක් නිසා පොලිස් බාධක මැද වැල්ලවත්ත පෞද්ගලික රෝහලකට යන්න මේ අයට හැකිවුණා. එහිදී පද්මිණිගේ හතරවැනි දරුවා මෙලොව එළිය දුටුවා. එතැන සිටි වෛද්‍යවරයා පද්මිණිගේ පාසල් මිතුරෙක්.
“ඔන්න ඔයාට සුදුම සුදු ලස්සන දුවෙක් ඉපදිලා..”
වෛද්‍යවරයා ඒ විදියට කියද්දි පද්මිණිගේ හිතේ තිබුණු සියලු දුක් දෝමනස්සයන් මැකිල ගියා. වෘත්තියෙන් ගුරුවරියක් හිංදා ඇයම තමයි තමන්ගෙ දරුවන්ට නම් දැම්මේ. ලැබූ දියණියට තමන්ගේ නමේ අරුත එන විදියට නමක් දාන්න ඇයට ඕනෑ වුණා. පද්මය කියන්නේ නෙළුම් මල. ඒ අරුත එන විදියට පුංචි දියණියට පියුමි කියන නම යෙදුණා. ඒ අනුව “වැලිකඩගේ පියුමි ශානිකා බොතේජු” කියන නම තමයි පුංචි දෝනිට ලැබුණේ. ඒ පුංචි දියණිය තමයි ‘පියුමි ශානිකා බොතේජු’ නමින් අද රටේම ආදරය දිනූ නිළියක වී සිටින්නේ.
හතරවැනියා දියණියක් වීම අශුභයි කියලා ඇතැමුන් තුළ මතයක් තියෙනවා. ඒ හිංදා පියුමි මවු පියන්ගෙන් වෙන්කළ යුතු බව ඇතැම් වැඩිහිටියන් පැවසුවාලු. ඒ හිංදම පුංචි දියණියගේ නැන්දා කෙනෙක් මේ දැරියව තමන්ගේ භාරයට අරගෙන. ඒත් සති දෙකක් වත් යන්න කලින් පියුමිගෙ අම්මයි තාත්තයි ආයෙමත් පියුමිව තමන්ගෙ භාරයට අරගෙන.
ඒ දවස්වල පියුමිගෙ අම්මා උදේට කිරි හදල මාරි බිස්කට් එක්ක මේසේ උඩ තියල තියෙන්නේ දරුවෝ 4 දෙනාට. පියුමි අනික් තුන්දෙනාට කලින් නැගිටලා ඇවිත් අයියලාගේ මාරි බිස්කට් ටිකක් කාලා කිරි එක බොනවලු. අයියලා නැගිටලා එද්දී බිස්කට් නැහැ. ඉතින් ඒ වෙලාවට මේ අය අතර ගුටි හුවමාරු පවා ඇතිවෙනවාලු.
පියුමි චූටි කා‍ලේ බයිසිකල් පදින්න බොහොම ආශයිලු. ඉතින් කොට කලිසමයි ටී ෂර්ට් එකයි ඇඳගෙන බයිසිකලයේ ඇවිත් පාර අයිනේ බයිසිකලය හේත්තු වෙලා තාප්පෙ උඩ වාඩිවෙලා යාළුවෝ ටික එකතු වෙන කල් බලා ගෙන ඉන්න එක පියුමිගේ සිරිතක්ලු. ඒ වෙලාවට පාරේ යන අය පියුමිට කතා කරන්නේ ‘මල්ලි‘ කියලාලු. වෙන ළමයින්ට නම් ඉතින් මේවගේ විහිළුවක් කළාම කේන්ති යනවානේ.
හැබැයි පියුමිට නම් කේන්ති යන්නෙ නැහැලු. පිරිමි ළමයෙක් විදියට හැසිරෙන්න ආශාකරන චූටි පියුමි තමන්ට ‘මල්ලි‘ කියලා කතා කරනවාට කැමතියිලු. අදටත් ඒ පළාතේ පැරණි අය පියුමිට පරණ පුරුද්දට ‘මල්ලි‘ කියලලු කතා කරන්නේ.
පියුමි තමන්ගේ අයියලත් එක්ක එකතු වෙලා චූටි කා‍ලේ හරි අපූරු වැඩක් කරලා. පියුමිගෙ ලොකු අයියා බොහොම තැන්පත් කෙනෙක්. අනෙක් අයියලා දෙන්නයි පියුමියි තමයි කරන තරමක් දඟ වැඩ කරන්නේ. මේකත් ඒ අයියලා දෙන්නයි නංගියි එකතු වෙලා කරපු දඟ වැඩක්.
ඒ කා‍ලේ පියුමිගේ ගෙවල් තිබිල තියෙන්නේ පාර අයිනේ. රෑ 7-8 ට විතර පියුමියි අයියලා දෙන්නයි තාත්තගේ පරණ ඉණ පටියක් අරගෙන නූලක ගැට ගහලා ඉණ පටිය පාර මැදට දාලා තමන්ගෙ වත්තෙ හැංගිලා නූලක් අරගෙන ඉන්නවාලු. පියුමියි අයියයි හැංගිලා නූලක් අල්ලගෙන ඉන්න අතරේ අනික් අයියා පාර අයිනට වෙලා කවුද එන්නේ කියලා බලාගෙන ඉන්නවාලු. ඔය වේලාවට මිනිස්සු තමන්ගෙ රාජකාරි නිමාවෙලා ගෙවල් බලා එනවානේ. කවුරු හරි ළංවෙනකොට අයියා විසිල් එකක් ගහනවාලු. ඒ වෙලාවට පියුමියි අනික් අයියයි හිමිට තමන්ගෙ අතේ තිබෙන නූල අදිනවාලු. එතකොට අර කළුපාට ඉණ පටිය ගැස්සිලා ඇදි ඇදි එනවානේ. ඉතින් පාරේ යන අය සර්පයෙක් කියලා හිතලා කෑ ගහගෙන දුවලා යනවාලු.
ඔය විදියට දිගින් දිගටම මේ ක්‍රියාව වෙනකොට වටා පිටාවේ අයට සැක හිතිලා. ඇයි ඉතින් හැමදාම හවස 7 ට විතර මේ නිවස ළඟ පාරෙම සර්පයෙක් ඉඳීම ටිකක් පුදුම සහගතයිනේ.
හොයල බලනකොට හොරේ අහුවෙලා. ඊට පස්සේ වටාපිටාවේ අය ඇවිත් පියුමිගේ තාත්තට මේ ගැන පැමිණිලි කළා. ඊට පස්සේ තාත්තා පියුමිවයි, අයියලා දෙන්නවයි මහ දවල් පාර අයිනේ දණ ගස්සල තිබ්බාලු.
ආරියවංශ කුලතිලක
lakbima.lk
0 comments:
Post a Comment